ÇAĞRI...
20 yaşlarında bir genç...
İngiltere Cemevi Başkanı İbrahim Has'ın odasına geldi...
Odada Cemevi'nin önceki başkanları, yöneticileri ile epeyce kalabalığız...
Kapıda, sırtında sırt çantası, ayakta...
Heyecanlı, biraz da ürkek...
Bir kısa film çekeceğini, bir yaşlı insanın gerekli olduğunu anlatmaya başladı...
Heyecanlı...
Devreye girdim, bu gibi durumlarda devreye girme gibi bir "ukalalığım" vardır işte...
"Hele bir nefes al güzel kardeşim, bir otur şöyle..."
Oturdu...
"Adını bağışla..."
Bağışladı...
"ÇAĞRI"
"Anlat şimdi derdini..."
Anlattı:
"Cannes Film Festivali kısa film yarışmasına katılmak için bir film çekeceğim.
Bir yaşlı Türkiyeli insan ile bir İngiliz genç kızın 'Türk Çayı' aracılığıyla tanışmasını çekeceğim...
Film'de konuşma yok, sadece görsel, vücut dili...
Yarışmanın özelliği:
Montaj yok. Her kare bir kerede çekilecek. Toplam 3,5 dakika olacak..."
İlginç, zor..
ÇAĞRI'yı Cemevi lokaline, alt kata yönlendirdik.
"Bolca" emekli, yaşlımız var orada...
Bulur bir 80'lik...
ÇAĞRI muhabette.
Nafile...
Kimse kabul etmemiş, Çağrı Delikanlının derdine derman olmamış...
ÇAĞRI yukarıya geldi, vedalaşırken,
"Hocam birşey diyeceğim ama utanıyorum..."
"Söyle güzel kardeşim..."
"Siz bana yardım etseniz, o yaşlı insanı Siz oynasanız...?"
"Senin o heyecanına kurban delikanlı, başım üstüne" diyorum da
beni 80'lik görüyor diye de hafif bozuluyorken,
ÇAĞRI imdadıma yetişiyor.
"Hocam 80'lik arıyordum.
Siz 60'liksiniz ama 80'lik de oynarsanız..."
Bak Delikanlıya, nasıl da kıvrak zekalı...
8 yaş gençleştirerek tavlıyor beni...
İki gün sonra çekime başlayacak.
Çekim setinin adresini bildiriyor.
"Antepliler Künefe..."
Gaziantep'te değil
Londra'daki "Antep'te "
Bugün, 31 Ekim 2023, gidiyorum "Londra-Antep"e...
ÇAĞRI,
4 kişilik ekibi,
4 ayrı renkten,
4 güzel genç...
Hazırlıklarını izliyorum, hayranlıkla...
ÇAĞRI:
senarist, kameraman, ışıkçı, dekoratör, Yönetmen...
Aman Tanrım, o ne heyecan, o ne aşk öyle...
O ne güzellik...
"Bu çocuk çok büyük bir film Yönetmeni olacak" diyor yüreğim...
Sıra benim sahnelerimin çekiminde.
ÇAĞRI beni yönlendirecek, ama çekingen...
" Bak sevgili Kardeşim.
Sen şimdi benim Yönetmenimsin.
Ben emrindeyim.
Sen isteyeceksin, ben yapmaya çalışacağım..."
Rahatlıyor, sarılıyor...
ÇAĞRI Yönetmenim söylüyor, yapıyorum, çekiyor...
Üç saat kadar...
Bitiyor...
"Hocam, birgün mutlaka bu desteğinizin karşılığını vereceğim...
"ÇAĞRI Kardeşim, Senin çok başarılı bir Film Yönetmeni olacağına inanıyorum. O günü, ben hayattayken görürsem, "borcunu" ödemiş olursun..."
diyor, genç ekip ile hatıra fotoğrafı çektiriyor, tek tek sarılıyor, ÇAĞRI'nın gözlerinde öpüyor, ayrılıyorum...
ÇAĞRI kimdir, soyadı nedir, nereden gelir, nereye gider, asıl işi nedir?...
Bilmiyorum....
Bildiğim tek şey film sanatına olan o müthiş aşkı...
Bir film Yönetmeni doğuyor Londra'dan:
ÇAĞRI...
Öpüyorum o güzel gözlerinden...
Necati Şahin
(Londra, 31.10.2023)