KARAMSAR-İYİMSER YOLDAŞLAR
İki tercübesiz yoldaş farecik süt kokusuna dayanmaz,
süt kazanına atlarlar.
Kazan derindir.
Çıkmak için çırpınıp durur yoldaşlar.
Çıkmak imkansızdır...
Kurtulmak hayalidir.
Yorulurlar...
Çok yorulurlar...
KARAMSAR olanı:
"Biz buradan çıkamayız yoldaş, boğulup öleceğiz,
doya doya süt içip kendimizi bırakalım ölüme" der...
İYİMSER olanı:
"Hayır yoldaş, buraya girmenin bir yolunu bulduğumuza göre, çıkmanın da bir yolunu buluruz mutlaka...
Ölüme teslim olmayalım yoldaş..." der.
İki yoldaş çırpınıp dururlar sütün içinde...
KARAMSAR olanı:
"benden takat kalmadı, hadi eyvallah yoldaş" der, salar kendini...
Boğulur...
Ölür yoldaş...
İYİMSER farecik azimlidir...
Teslim olmaz...
Çırpınır durur sabaha kadar...
Yorgunluktan bayılır..
Ayıldığında sütün üstünde olduğunu farkeder...
"Aaa yaşıyorum ben, batmıyorum" der kendi kendine...
Zıplayarak çıkar kazandan...
Yaşar yoldaş...
Zira,
süt akşamdan mayalanmış...
Sabaha YOĞURT olmuştur...
Necati Şahin
15 Mayıs 2023